اتک آن تایتان، مثل موج، وحشی و بی رحمه. اگه خودتونو بهش بسپرید، توش غرق میشید و وقتی به خودتون میایید میبینید که قلبتون با هر دیالوگشون فشرده میشه و هر لحظه امکان داره بغضتون بشکنه. اگه خودتونو بهش بسپرید، بهتون قول میدم که حتما با خودتون قسم میخورین که قوی باشید. تسلیم نشید و به مبارزه ادامه بدید. این چیزیه که اتک آن تایتان در تمام لحظه های حساس بهتون یادآوری میکنه...بهتون یادآوری میکنه مهم نیست چقدر معمولی باشید، مهم نیست اگه استعداد نداشته باشید، مهم نیست اگه دیگران بهتون اعتماد نمیکنن، به قدرت خودتون تکیه کنید و تمام تلاشتونو برای محافظت از خودتون، دوستاتون و بشریت بکنین. تنها زمانی دست از دویدن بردارید، که میخوایید برای ادای احترام به دوستان مرده تون اشک بریزید، خودتونو سرزنش کنید و اینطوری ارادتون رو بازسازی کنید. اشک بریزید و درس بگیرید و دوباره بدویید. نذارید گذشته اراده ی شما رو برای ساخت آینده متزلزل کنه.اتک آن تایتان، حمله به تایتان ها نیست. حمله به احساساتمونه.