وقتی می بینم که دبیرستان چقدر آدم را عوض می کند -حالا به خاطر محیطش یا بخاطر بزرگ شدن خود آدم یا هر کوفت دیگری- دلم می خواهد گریه کنم. تغییراتش هم معمولا این است که کمتر می خندند، کمتر کتاب می خوانند، کمتر به دوست های کوچک تر از خودشان اهمیت می دهند، کمتر وقت می ذارند برای بیرون رفتن، حیوان خانگی هایشان را می فروشند، باشگاه را ول می کنند، و جالب اینجاست که بعد از مدت ها کشف می کنی که اصلا این تغییرات بخاطر فشار و سنگینی درس ها نبوده...